Browsing category
Antalya Türkiye’nin Akdeniz sahilinde turizm bakımından çok gelişmiş ve çok önemli bir ilidir. Türkiye’nin muz ve portakal bahçesi olarak adlandırılan Antalya, Akdeniz kıyısında, İçel (Mersin) Konya, Isparta, Burdur ve Muğla illeri ile komşudur. Antalya’nın üç tarafı yüksek ve görkemli dağlarla çevrilidir. Kemer, Belek, Side, Alanya en önemli tatil beldeleridir.
2017 yılı verilerine göre Antalya’nın nüfusu 2.364.396 kişidir. Bergama Kralı İkinci Attalos doğal güzellikleri çok zengin olan bu bölgede bir şehir kurulmasını istemiş ve kurulan bu şehre “Attalea” ismini vermiştir. Türkler bölgeyi feth edince, şehrin ismini Antalya olarak değiştirmişlerdir. Antalya’nın eski isimleri arasında Attaleia, Attalia, Atalla, Sattalla, Atale, Ataliyye, Etaliyye, Adalin, Adalya bulunur. Antalya, M.Ö. 7. yüzyıldan itibaren 546 yılına kadar bölgede süren Lidya Krallığının egemenliğine, bu tarihten sonra da Pers egemenliğine girmiştir. Makedonya’nın efsanevi hükümdarı Büyük İskender, bölgedeki Pers egemenliğine M.Ö. 336 yılında son vererek bölgedeki bütün kentleri işgal eder. Büyük İskender M.Ö. 323 yılında ölünce, generalleri arasında uzun yıllar süren savaşlar başlar ve bu savaşlar M.Ö. 188 yılına kadar sürer. M.Ö. 2. yüzyılda Antalya’nın batı kesimi Bergama Kralı II. Attalos’un eline geçer ve Kral Akdeniz’in batı kıyısında kendi adı ile anılan “Attalia”yı; yani bugünkü Antalya Şehrini kurar. Bu tarihten itibaren kent Attaleia adıyla anılır. Daha sonra Adalia ve Adalya gibi isimler alarak günümüze Antalya olarak ulaşır.
Antalya günümüzde Türkiye’nin en önemli turizm merkezidir. Kışları ılıman, yazları ise sıcak havası ile yılda milyonlarca turisti çeken Antalya’da turizm en önemli ekonomik olaydır. Antalya otelleri Türkiye tatil yerleri arasında en iyi ve en yeni otellerden oluşur. Dünyadan birçok ülkeden havayolu bağlantısıyla Antalya’ya gelen turistler Türkiye’nin önemli bir gelir kaynağını oluşturmaktadır.
Antalya ili Türkiye’nin güneybatısında 29° 20’-32°35’ doğu boylamları ile 36° 07’-37° 29’ kuzey enlemleri arasında yer alır. Güneyinde Akdeniz ve kuzeyinde denize paralel uzanan Toroslar ile çevrili olup, doğusunda Mersin, Konya ve Karaman, kuzeyinde Isparta ve Burdur, batısında Muğla illeri ile komşudur. İlin yüz ölçümü 20.177 km2kadardır. Bu Türkiye yüz ölçümünün % 2.6’sı kadarına karşılık gelir. Akdeniz Bölgesi’nin batısında bulunan Antalya ili, bölge yüzölçümünün ise % 17.6’sını oluşturur.
İl arazisinin ortalama olarak %77.8’i dağlık, %10.2’si ova, %12’si ise engebeli bir yapıya sahiptir. İl alanının 3/4’ünü kaplayan Torosların birçok tepesi 2500-3000 metreyi aşar. Batıdaki Teke yöresinde geniş platolar ve havzalar yer alır. Çoğunlukla kireçtaşlarından oluşmuş bu dağlar ve platolar alanında, kireçtaşlarının erimesiyle oluşmuş mağaralar, düdenler, su çıkaranlar, dolinler, uvalalar ve daha geniş çukurluklar olan polyeler gibi büyüklü, küçüklü karst şekilleri çok yaygındır. İlin topoğrafik yönden gösterdiği değişkenlik gerek iklim, gerek tarımsal gerekse demografi ve yerleşme yönünden farklı ortamlar yaratmaktadır. Ayrı özellik gösteren bu alanlar sahil ve yayla bölgesi olarak tanımlanır.
Antalya iklimi genel olarak Akdeniz iklimi olarak tanımlanabilir. Yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlı olarak ifade edilen iklim tipi daha iç kesimlerde ise “Soğuk Yarı-Kara” iklim tipi görülmektedir. Yazın ortalama sıcaklık 28-36 derece arasındadır. Öğle saatlerinde termometrenin 40 derecenin üzerine kadar çıktığı görülür. Ocak ayında ise sıcaklık ortalama 10-20 derece arasında değişir. İle kar düşmez. Don hemen hemen hiç olmaz. Yağış olmadığı günler hava açık ve güneşlidir. İlde yıllık ortalama nispi nem %64 civarındadır.
Antalya’nın kıyı bölgesinde yazlar hem uzun hem de sıcaktır. Kışlar bile ılığa yakın serinlikte geçer. Yazın hiç görülmeyen yağmur, Aralık, Ocak ayları ile çok nadir olarak ilk ve sonbahar aylarında sağanak halinde yağar. Yılın ancak 40-50 günü kapalı ve yağışlıdır. Antalya, yılda ortalama 300 güneşli günü, 18.7 derece yıllık sıcaklık ortalaması ile yılın 12 ayı turizm hareketlerine açık, ender bölgelerden birisidir. Yılın dokuz ayı denize girilebilir.
Antalya’da ölçülmüş günlük en yüksek yağış miktarı: 232.8 kg/m2; günlük en hızlı rüzgar: 155.5 km/sa ve en yüksek kar kalınlığı 5.0 cm’dir.
Antalya ilindeki müzelerin büyük çoğunluğu Antalya şehir merkezi ve Alanya sınırları içerisinde kalır. İlde çeşitli kurumlarca işletilen 11 müze bulunmaktadır.
Özellikle ilk çağdan olmak üzere ve Türkiye’de cumhuriyetin kuruluş yıllarına kadarki döneme ait önemli eşyaları Antalya’daki müzelerde bulmak mümkündür. Tarihsel süreçten bakılırsa Antalya Müzesi’nden başlayarak Alanya Atatürk Evi Müzesi’ne kadar süregelen müzeler Antalya’nın tarihini aydınlatacak eserleri barındırır. Bunların yanı sıra Kaleiçi Müzesi ve Alanya Kızılkule Etnografya Müzesi de birer etnografya müzesi olarak hizmet vermektedir.
İldeki Antalya Müzesi, Alanya Arkeoloji Müzesi ve Side Müzesi ilk çağ eserlerini, Alanya’daki İçkale Müzesi Selçuklu dönemi eserlerini, Antalya Atatürk Müzesi ve Alanya Atatürk Evi Müzesi de Türkiye Cumhuriyeti dönemi eserlerini ziyaretçilerine sunar.
İldeki bu müzeler dışında tematik bir müze olan Antalya Oyuncak Müzesi aynı zamanda Türkiye’deki ikinci büyük oyuncak müzesidir.
Türkiye’de yakın zamanda yaygınlaşmaya başlayan kent müzesi kurma planları da Antalya’da uygulanmaya başlanmıştır. Antalya Kent Müzesi şu an büyükşehir belediyesi binasında ve bir kısmı açıkhava müzesi olarak hizmet vermektedir.
Antalya’da sayısız arkeolojik alan bulunuyor. Buralarda bazı keşfedilmiş kıymetli eserlerin bir kısmı Antalya Müzesi’nde sergilenmekte, yapılar da ziyarete açık tutulmaktadır.
Antalya’nın 30 km kuzeyindeki Karain Mağarası paleolitik, neololitik, kalkolitik, eski tunç gibi protohistorik çağlarda ve klasik çağda insanlar tarafından sürekli bir biçimde iskan edilmiştir. Karain Mağarası insanlık tarihinin en eski yerleşim yerlerinin başında gelir.
Antalya Kalesi’nin, (şimdiki adıyla Kaleiçi) kapısı Romalılar zamanında Kral Hadrianus’un şehri ziyaretine hitaben inşa edilmiş ve sonraki yüzyıllar boyunca çeşitli medeniyetlerce kullanılmıştır.
Kuruluş tarihi tam olarak bilinmeyen Termessos kentinin tarih sahnesine çıkışı Büyük İskender’in MÖ 333’te kenti kuşatması ve Termesosluların güçlü bir savunma yaparak kenti teslim etmemesiyle olmuştur.
Antalya’da MÖ 12. yüzyılda Yunan göçleriyle kurulan Pamfilya’nın antik kentlerinden Perge’nin kalıntıları günümüze ulaşmıştır. MÖ 10. yüzyıldan kalan antik kent Aspendos ve bu kentte MS 2. yüzyılda kurulan Aspendos tiyatrosu ilin Serik ilçesindedir.
Demre ilçesindeki Simena, Türkiye’nin sadece denizden ulaşılabilen nadir yerleşimlerinden biridir. Kekova Adası ve çevresindeki kıyılarda doğal, kültürel ve coğrafi değerlerin korunması amacıyla oluşturulmuştur, 260 km2alanı kaplayan Kekova Özel Çevre Koruma Alanı’nın içerisinde yer alan Simena Antik Kenti, 1. Derece arkeolojik sit alanı olarak tescillidir.
Demre’deki Myra, kaya mezarları, Likçe yazıtları ve sikkeler, kentin en azından MÖ 5. yüzyıldan itibaren varlığını sürdürdüğünü gösterirler.
Side Antik kenti, MS 2. yüzyıla tarihlenen tiyatroda MS 3. yüzyılda orkestranın etrafı yüksek bir duvarla çevrilerek arena şekline dönüştürülmüş olmalıdır. Duvar üzerindeki su geçirmez sıva kalıntılarından havuz şekline de dönüştürülmüş olabileceğini düşünülse de bu teknik olarak mümkün görünmemektedir. MS 5. yüzyılda tiyatro içerisine Şapeller yapılarak Erken Hıristiyanlık Dönemi’nde de kutsal bir mekan (açık hava kilisesi) olarak kullanıldığı bilinmektedir.
MÖ 13. yüzyıla ait Hitit metinlerinde şehrin adı Patar olarak geçen Patara, Tepecik Akropolü’nde ele geçen seramik parçaları, Orta Tunç Çağı özelikleri içerirken, yine Tepecik’in doğu yamacı eteklerinde ortaya çıkarılan, Demir Çağı öncesine ait taş balta Patara’nın tarihinin ne kadar eskilere gittiğini göstermektedir.
13 Antik kentten biri olan Olympos, kesin kuruluş tarihi bilinmemekle birlikte MÖ 167-168 yılarında basılan Likya Birlik sikkelerinde adı geçer. Likya Birliği’nde üç oy hakkına sahip 6 şehirden biridir.
Alanya Kalesi ise denizden ve karadan zor ulaşılabilirliği ve doğal korunaklı oluşu nedeniyle tarih boyunca kesintisiz yerleşim görmüş olan Alanya Kalesi, Anadolu’yu süsleyen yüzlerce kaleden bugün ayakta kalabilmiş, en iyi korunmuş ortaçağ kaleleri arasında yer almaktadır.
Yöreye özgü yemekler arasında köftenin yanında meze olarak tüketilen piyaz ile kadayıf tatlısı, karpuz kabuğu reçeli, bergamot reçeli gibi tatlılar sayılabilir.
Ancak Antalya piyazının en önemli özelliği tahin ile servis edilmesidir.
Antalya’nın yöresel lezzetleri arasında tarhana, kekikli, göce, yarpızlı, yarma tarhana çorbaları, şakşuka, aside, kabak çintmesi, keşkek, alafaşı, boranı (veya yöresel adıyla borana), softalar aşı, labada aşı, domates civesi yemekleri, kabak tatlısı (yine tahinli), palize, öküz helvası, kıvrım, fıtır, kirkitle, bestel tatlıları; kapama ve bastarya börekleri ile hilbeş, tarator ve kölle mezeleri çokça tüketilen ve çoğunluğu yöreye özgü olan yemekler arasında yer alır.
Antalya ulaşım imkanları bakımından oldukça avantajlı bir şehir olmasına rağmen, nüfus yoğunluğu ve turizm potansiyeli gözönüne alındığında demiryolu ile ulaşım imkanı olmayan şehirler arasında yer alır.
Ancak buna rağmen karayolu ile ulaşım bakımında birçok karayolu birleşim noktasında yer almaktadır. Kendi araçlarınızla Antalya’ya ulaşmak için birçok şehirden gelen yollar oldukça konforlu olup neredeyse Türkiye’nin her şehrinden otobüs ile ulaşmak da mümkündür.
Havayolu konusunda ise Antalya Havalimanı ve Alanya Gazipaşa Havalimanı ile birlikte iki adet uluslararası havaalanına sahiptir.