Selanik’te, hani herkesin “İzmir’in bir benzeri” diye tanımladığı şehirdeyim. Selanik izmir benzetmesi geldi aklıma bir şeyler karalamak istedim.
Selanik izmir Benzetmesi
Açıklamasını sonra eklerim ama Selanik, İzmir’den her zaman çok farklı oldu bana.
Hatırladığım pek birşey olmamasına rağmen, sanki her köşesinde çok izler bırakmışım gibi. Oysa ki İzmir’e bıraktığım onlarca iz var. Toz toprak ardında kalan. Bütün bunlara rağmen Selanik hala farklı geliyor bana.
Belki de o cilvesidir Selanik’te farklı olan. Selanik cilveli, güzel, alımlı, cıvıl cıvıl bir kadın adeta.
Selanik’le iyice tanışmadan benzetmeyin onu İzmir’e falan. Yok öyle kordonboyu kısırlığında benzetme ve aynılaştırma durumları. Selanik başka, İzmir başka.
“Ne havasına ne kızına güvenemezsin” denilen bir şehri neden benzeteyim ki “bir başka güzel” Selanik‘e?
Havasına güveneceğim şehirler gerek artık bana. Güneşli günlerinde ne kadar mutlu ve keyifliysem, yağmurunda ıslanıp, soğuğunda üşürken de farklı hissetmemeliyim. Şehir dediğin sevgili gibi olmalı. Her daim onu düşüneceğin, ona ait hissedeceğin.
Her mevsim geliyor ve geçiyor. Sizinkini bilmem ama ben dünyaya gözümü açtığımdan beri hiçbir zaman devamlı aynı mevsim olmadı. Herşey birgün gelip geçecek.. Şehirlerden gelip geçtiğimiz gibi. İşte o şehirlerden birşeyler kaldığını hissettiğimde, kendimi Selanik’te buluyorum.
Neyse; Selanik’te bu akşam güneşin bir güne daha vedasına tanık olurken Selanik dokundu bana.. Aklımdan çıkmayan şarkı sözlerinden bir geldi aklıma.
“Aşk sevdiğim şehirler gibidir..”
Dedim ya; Selanik başka.. İzmir başka..
